…VIA-ITER-PRAXIS-MODUS-ORDO
Ανατολικά, εκεί όπου στρίβει ο τελευταίος σκονισμένος δρόμος
για τη Δύση
όρθιες στέκουν ακόμη του κόσμου όλου οι φυλακές
μερικό μετείσκασμα, μερική συγκράτηση ειδώλου
και genius loci το μαύρο άγαλμα στην είσοδο
του υπογείου σπηλαίου του Νεργκάλ
Μήπως δεν είμαστε όλοι Αιθίοπες ; όπως έλεγε ο Μεγαλιθολόγος
μέσα στο ατελείωτο μεσημέρι, όταν μας πρωτοέφερε εδώ,
λίγο πριν αναχωρήσει, για τις Ινδίες...
Μήπως η Βαβυλώνα από πάντα δεν ήταν υπόγεια ;
Μας κλείνει ένας ήλιος μαύρος
και μας σκεπάζει εδώ, στο τελευταίο φυλάκιο του σχιστολιθικού όρους,
μια σκόνη πράσινη, στην πλάτη της ερμητικής κοιλάδας, γύρη υπερφυσικών
φυτών της Ασιατίδας
Ή έτσι όπως το ονειρεύτηκε
Περιμένοντας
Τίποτα δεν χάθηκε ακόμα
Μένει η αρχιτεκτονική, το πελώριο περίγραμμα που η αφή
περιγράφει, τα οστά του κοιμώμενου
Γίγαντα – μένει η διαδρομή, βήματα
προς τα πίσω, σαν των Χαλδαίων, τελετουργικά
ποιός θα φυλάξει
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΜΑΝΗΣ
