6.10.10

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΚΟΡΑΚΑ

στις υψηλές ομίχλες

«...πρόκειται για μια ακρόπολη ή για μια βασιλική κατοικία, το κτίριο, με όψη επιβλητική και αποτρεπτική, δίνει μια πραγματική εντύπωση δύναμης και ότι είναι απόρθητο. Κατασκευασμένο για να στεγάσει κάποιο θησαυρό ή για να φυλάξει κάποιο σημαντικό μυστικό, φαίνεται τόσο αδιαπέραστο που μόνο κατέχοντας τα κλειδιά των ισχυρών κλειδαριών, που το προστατεύουν από κάθε διάρρηξη, σκέφτεται κάποιος να εισέλθει. Έχει ταυτόχρονα την όψη φυλακής και σπηλαίου και από την είσοδο αποπνέει κάτι δυσοίωνο, κάτι τρομερό που φέρνει στο νου την είσοδο στα Τάρταρα: Εγκαταλείψτε κάθε ελπίδα εσείς που εισέρχεσθε...» Fulcanelli, Το Μυστήριο των Καθεδρικών

Ο Μπραν, ήρωας του ουαλικού Μύθου, είναι γίγαντας τόσο τεράστιος, ώστε όταν ξαπλώνει, το σώμα του γίνεται γέφυρα για να περάσει το στράτευμά του, είναι δηλαδή, συμβολικά, γεφυρωτής, pontifex, ποντίφικας. Ως βασιλιάς της Βρετανίας, ο Μπραν έχει στην κατοχή του τη «χύτρα της αφθονίας», όπως ο Βασιλιάς του Γκράαλ. Κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας η χύτρα καταστρέφεται, και ο ίδιος πληγώνεται στο πόδι, όπως ο Fisher King, ο Βασιλιάς Αλιέας (μια εκδοχή του Βασιλιά του Γκράαλ). Τότε, ο Μπραν διατάζει τους ακολούθους του να κόψουν το κεφάλι του, και να ταξιδέψουν με αυτό ως οδηγό. Το κεφάλι μιλάει στους επτά επιζήσαντες κατά τη διάρκεια των επτά χρόνων που κράτησε η περιπέτεια της μεταφοράς του στο Λονδίνο, όπου και θάφτηκε, σύμφωνα με τη διαταγή του, στον Λευκό Λόφο.

Μπραν στα ουαλικά σημαίνει κοράκι ή, πιο σωστά, κόραξ. Το επίθετο που συνοδεύει τον Μπραν είναι ευλογημένος (Bran the Blessed). Ο Μπραν λοιπόν είναι ο Ευλογημένος Κόραξ, το κρανίο του οποίου είναι θαμμένο στο Λευκό Λόφο. Ο Λευκός Λόφος είναι μια παραλλαγή του Λευκού Όρους, του ιερού βουνού στο οποίο δεν φτάνουν τα ύδατα του κατακλυσμού (γι’αυτό είναι ταυτόχρονα και νησί, η απροσπέλαστη ιερή νήσος των διάφορων παραδόσεων). Μία από τις ονομασίες του ιερού όρους είναι Montsalvat, το Όρος της Σωτηρίας ή –πιο κωδικά– το Όρος των Σεσωσμένων, στο οποίο φυλάσσεται το Γκράαλ. Στην ίδια παράδοση, στη θέση του Montsalvat υπάρχει εναλλακτικά το Κάστρο του Γκράαλ, που συμβολίζει το ίδιο πράγμα. Ένα από τα ονόματα του Κάστρου είναι Corbenic και ετυμολογείται από το corbin, κοράκι στα αρχαία γαλλικά.

Το Corbenic, το «Κάστρο του Κόρακα», έχει ετυμολογηθεί επίσης από το cors benoiz ή beneoiz (κέρας της αφθονίας) το οποίο ερμηνεύθηκε (ή παρερμηνεύθηκε) λόγω φωνητικής εξομοίωσης ως «ευλογημένο σώμα», δηλαδή το Corpus Christi της Θείας Ευχαριστίας. Παραλλαγή του τελευταίου είναι το corps benoit, που λόγω φωνητικής εξομοίωσης πάλι γίνεται cors benoit, «ευλογημένη κούπα». (Κοράκι–κέρας–κούπα–σώμα: ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα της γλώσσας των πουλιών στη σχετική με το Γκράαλ λογοτεχνία).

Κόραξ ονομάζεται ο πρώτος βαθμός μύησης σε ορισμένα αρχαία Μυστήρια, όπως τα Μυστήρια του Μίθρα, στα οποία το άλλο όνομα αυτού του βαθμού είναι Ευχαριστία και αναφέρεται στον μυητικό θάνατο. Κεφαλή του κόρακα (caput corvui) αποκαλείται το πρώτο στάδιο του αλχημικού Μεγάλου Έργου, το Nigredo (Μελάνωσις). Η μελάνωση συμβολίζεται και από τη νεκροκεφαλή (caput mortuum), και στην ερμητική εικονογραφία το κοράκι και το κρανίο συνδυάζονται σε ένα σύμβολο, ενώ στα λεγόμενα ερμητικά οικόσημα η νεκροκεφαλή υποκαθίσταται από την περικεφαλαία...

Η ετυμολογία των λέξεων αποκαλύπτει ότι η λέξη κρανίο έχει κοινή ρίζα με την κορώνη (κουρούνα), πουλί συγγενικό με το κοράκι, και με την κορώνα (στέμμα) (όπως, αντίστοιχα, οι λέξεις crow και crown στα αγγλικά). Κοινή είναι η ρίζα αυτών των λέξεων και με το cornu (κέρατο). Τα κέρατα, όπως οι ακτίνες στο βασιλικό στέμμα, συμβολίζουν τις ακτίνες του Μαύρου Ήλιου. Είναι φανερή, ακόμη, η ετυμολογική σχέση της λέξης cornu με τον Κρόνο, όπως και με τον κερασφόρο θεό Cernunnos. Και, επιπλέον, με το cerebrum=εγκέφαλος, το cere=καλύπτω, τη ρωμαϊκή θεά Ceres (Δήμητρα), καθώς και με το cervum=ελάφι (κυριολεκτικά: αυτό που φέρει κέρατα) και βέβαια με το κέρας, τις Κήρες και τον Κέρβερο.

Ο λόφος του Καπιτωλίου της Ρώμης, λέγεται ότι πήρε το όνομά του από ένα κρανίο (caput) που βρέθηκε κατά τη διάρκεια των εκσκαφών των θεμελίων του ναού του Iupiter (Ζευς). Από εδώ προέρχεται και η λέξη capital (πρωτεύουσα). Σύμφωνα με την ιουδαϊκή παράδοση, το κρανίο του Αδάμ διαφυλάχθηκε από τον Νώε, ο οποίος το παρέδωσε στον γιό του Σημ και αυτός με τη σειρά του στον Μελχισεδέκ (τον «συγκομιστή του φωτός», σύμφωνα με τους Γνωστικούς). Τελικά το κρανίο αποτέθηκε σε έναν τόπο που ονομάστηκε εξαιτίας του Γολγοθάς (κρανίο). Στην χριστιανική εικονογραφία, στη σκηνή της Σταύρωσης, το κρανίο του Αδάμ αναπαρίσταται στη βάση του Σταυρού του Γολγοθά (ο σταυρός, σύμβολο του κοσμικού άξονα: Τόπος Κρανίου Παράδεισος Γέγονε).

Η Άβυδος, λέει ο μύθος, είναι ο τόπος όπου θάφτηκε η κεφαλή του Όσιρι. Η κεφαλή είναι το τελευταίο κομμάτι του διαμελισμένου σώματος του Βασιλιά που ανακάλυψε η Ίσις, και τον επανέφερε στη ζωή. Το αρχαίο αιγυπτιακό όνομα της Αβύδου είναι Abdju: «ο λόφος του συμβόλου», «ο λόφος της λειψανοθήκης». Στην έρημο που απλώνεται πέρα από το λόφο, οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι βρίσκεται η είσοδος στον Κάτω Κόσμο...

Δημήτρης Τσουμάνης

Βλ. τα άρθρα μου Ομιλούσες Ασώματες Κεφαλές (Strange 114) και Η Μυστική Κοσμολογία της Αρχιτεκτονικής (Strange 103)